تاثیر پروتز زیر زانو بر نیروی تولیدی عضلات و نیروی تماس مفصلی زانو و ران حین راه رفتن در افراد با قطع عضو

اهداف: استفاده از پروتز در افراد با قطع عضو یک‌طرفه اندام تحتانی منجر به تغییر الگوی کینماتیک و کینتیک حین راه‌رفتن می‌شود که منشا ایجاد درد و ناراحتی در مفاصل و عضلات است. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر پروتز زیر زانویی بر نیروی تولیدی عضلات و نیروی تماس مفصلی زانو و ران هنگام راه‌رفتن در این افراد بود. ابزار و روش‌ها: در این مطالعه شبه‌تجربی در سال 1394 تعداد 8 مرد غیرجانباز قطع عضو زیر زانو مراجعه‌کننده به کلینیک ارتوپدی فنی دانشکده توان‌بخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به‌صورت دردسترس انتخاب شدند. متغیر‌های کینماتیک راه‌رفتن توسط سیستم تحلیل حرکتی کوالیسیس اندازه‌گیری شد. داده‌های کینماتیک با استفاده از نرم‌افزار Qualysis Track Manager 2.7 ثبت شد و خروجی آن به نرم‌افزار OpenSIM 3 انتقال یافت. داده‌ها توسط آزمون T مستقل در محیط نرم‌افزار SPSS 22 تحلیل شدند. یافته‌ها: درصد زمان استنس در سمت سالم به‌طور معنی‌داری بیشتر (0.001=p) و درصد زمان نوسان در سمت سالم به‌طور معنی‌داری کمتر (0.04=p) از سمت پروتز بود. نیروهای تماس مفاصل ران و زانو در جهات قدامی- خلفی، عمودی و داخلی- خارجی و نیروی تولیدشده توسط عضلات منتخب اندام تحتانی، همچنین نیروهای اکستنسور، ابداکتور، فلکسور ران و اکستنسور زانو در سمت سالم از سمت پروتز بیشتر بود، ولی این افزایش معنی‌دار نبود (0.05p>). نتیجه‌گیری: استفاده از پروتز یک‌طرفه زیر زانو حین راه‌رفتن منجر به افزایش درصد زمان تحمل وزن بر سمت سالم می‌شود و مفاصل اندام تحتانی در سمت سالم تا حدودی تحت تاثیر اضافه‌بار قرار می‌گیرند که ناشی از فعالیت بیشتر عضلات اندام تحتانی است.